به گزارش مشرق، علی خلیلی آسیب‌شناس گفتار و زبان در برنامه روزنه رادیو گفت‌وگو پیرامون تأثیر عفونت گوش بر گفتار کودکان اظهار کرد: زمانی که فضای پشت پرده گوش که استخوانچه‌های ریز در آن قرار گرفته مسدود و دچار التهاب و تورم شود عفونت گوش میانی رخ می‌دهد.
وی با اشاره به عوامل ایجادکننده عفونت گوش میانی افزود: یکی از عوامل بسیار مهم سن کودک است. کودکان از شش ماهگی تا دو سالگی مستعد عفونت و التهاب گوش میانی هستند و از طرف دیگر کودک سیستم ایمنی ضعیف‌تری هم دارد.
آسیب‌شناس گفتار و زبان درمورد شرایط نگهداری از کودک گفت: کودکانی به صورت دسته جمعی و در محل‌های شلوغ نگهداری می‌شوند مانند مهدکودک‌ها بیشتر در معرض ویروس‌ها و باکتری‌ها قرار دارند.
خلیلی اظهار کرد: شرایط آب و هوایی هم در این موضوع مؤثر است یعنی به هر میزان که به سمت فصل‌های سرد سال و پاییز و زمستان پیش می‌رویم احتمال التهاب و تورم برای کودکان بیشتر می‌شود. مورد بعدی، نحوه تغذیه نوازدان است. نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند سیستم ایمنی قوی‌تر و بهتری دارند اما کودکانی که شیرخشک مصرف می‌کنند و زاویه سروگردن آن‌ها موقع بلعیدن شیر مناسب نیست دچار التهاب می‌شوند.
وی تب، استفراغ، درد و بی‌قراری کودک و خارج شدن ترشحات از گوش را از علائم عفونت گوش میانی برشمرد و گفت: در این مواقع کودک از شدت درد گوش خود را می‌گیرد و کم اشتها و بی‌خواب می‌شود و برای درمان حتماً باید به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه شود.
خلیلی درباره تأثیر این اختلال بر گفتار و زبان اظهار کرد: کودکان از بدو تولد تا شش سالگی در معرض آموزش قوه زبانی هستند. اگر مغز را مانند عضله در نظر بگیریم صداهای محیطی روی این عضله تأثیرگذار است بنابراین هر چقدر که کودک بهتر صداها را بشنود و صداها را پردازش کند مغزش تقویت می‌شود و بهتر عمل می‌کند.
آسیب‌شناس گفتار و زبان گفت: اگر درمان مدیکال برای این بیماری نداشته باشیم احتمال ایجاد اختلالات ساده تا پیچیده‌تر در گفتار و زبان کودک مانند کم شنوایی و اختلالات یادگیری و رفتاری وجود دارد.
وی متذکر شد: اگر خانواده‌ای متوجه عفونت گوش میانی در کودک نشد باید خودش وضعیت گفتار و زبان کودک را بسنجد و در صورت اختلال زبانی و گفتاری به آسیب‌شناس گفتار و زبان مراجعه کند.
